Γιά τον Γ. την Κ. και την Α.
Ενα ακόμα γηραιρό καλοκαίρι ξέφτισε .
Μαράθηκε σε μιά λαδόκολλα .
Εσύ ! Εκείνη !
Φωτοστέφανο !
22 Χρόνια .
Λείψανο η μνήμη μου .
Κι όμως θυμάμαι .
Οχι όλα , τα περισσότερα .
Τα σπουδαιότερα ίσως .
Τα άλλα δεν θέλω καν να τα ξέρω .
Κι εκεί είναι !
Αυτά που την καρδιά γεμίζουν .
Εκεί που ο χρόνος λυγίζει
προσφέροντας ατέρμονες στιγμές
από θύμισες κόκκινου χρώματος
και λύπες που ζουν στη θάλασσα
Εκεί που ο χρόνος φοβάται
ανίκανος να γευθεί τη λησμονιά
γιατί λησμονιά δεν υπάρχει
ανάμεσα στους φίλους .
Αγάπη μονάχα !!!
Και αν είμαι φειδωλός
σε κάποια λέξη
ένας από τους δυό σας άς διαλέξει .
Ποιά είναι αυτή ?
Κάποτε πονούσαν τα αυτιά μου
ακούγοντας τη λέξη ΑΓΑΠΗ .
Τώρα Εγώ ?
Ενας δραπέτης από ένα νησί του Ιονίου !
Τώρα Εγώ ?
Σας σκέφτομαι και σας ΑΓΑΠΑΩ .