Πέμπτη 17 Ιουνίου 2010

ΜΟΝΑΧΑ


Σ' αυτό το μαύρο ουρανό
να σχεδιάσω δεν μπορώ
πιά αστέρια .

Σε όποιο μέλλον κι αν ζητώ
να σαs μιλήσω δεν μπορώ
να σαs αγγίξω
δεν έχω χέρια .

Σ' αυτή τη NET τη φυλακή
να σαs γράψω δεν μπορώ
ότι θα΄θελα να σαs πω
μου τελειώσαν τα τεφτέρια .




Μονάχα να φτύσω εγώ μπορώ
Μονάχα να ΞΕΡΑΣΩ
Μονάχα από απόσταση τα πάντα να τα δω
κι ύστερα να τα ξεχάσω !

Δεν έχω άλλα χρώμματα
και πωs να σταs χαρίσω ?
Εχω όμωs μιά φωτιά
και όλα θα τα κάψω !

Γνώρισα μικρούs ανθρώπουs
δίχωs ψυχή ,
κρυμμένουs πίσω από την λοιποψυχία τουs
πίσω από τοίχουs δικαιολογίαs
γιά τουs βράχουs που βρέθηκαν μπροστά τουs .
Εσκυψαν το κεφάλι,
το έβαλαν στα πόδια .
Κρύφτηκαν σαν μαριονέττεs
στην ανήλιαγη φωλιά τουs όπου νιώθουν Αντρεs .



Γνώρισα ένα φίλο
αγγαλιά με μιά μπουκάλα ΑΨΕΝΤΙ .
Του πάσσαρα τον μπάφο μου
ρούφηξε την ψυχή του
και έτρεξε να καρφωθεί
σαν τρένο πάνω στην αφετηρία ή το τέλοs τηs ζωήs του .




Εϊναι ακόμα δίπλα μου !!!

Μονάχα να με βλάψω εγώ μπορώ !
Μονάχα να σαs ψάξω .
Μονάχα να σαs βλάψω εγώ μπορώ !
Μονάχα να με ψάξω .

Μονάχα Θεέ μου να ' χα ένα Θεό
έστω μονάχα έναν
γιά να τον πιστέψω .

Μονάχα φίλοι μου να ' χα φίλουs
έστω και λίγουs
γιά να τουs λατρέψω .

Μονάχα έτσι , να ζήσω εγώ μπορώ
γιά πάντα να λέω σε κάποιουs σ' αγαπώ !

Μονάχα να σβήσω εγώ μπορώ
τη φράση που λέει : " ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ " !!!



Σαχλαμάρα ή όχι , αυτό είναι αφιερωμένο στον Τασούλη και στο δύσκολο δρόμο που τραβάει .