ΤΡΕΞΕ ΑΝΘΡΩΠΕ ΒΟΗΘΕΙΑ
Οι Κυκλώπειες πόρτες
από τα πολύαστρα βήματα
του εξουθενωμένου πνεύματός σου
την οροφή τη μαύρη ανοίγουν
που στην απάρθενη καρδιά οδηγεί .
Στη νιότη .
ΤΡΕΞΕ ΑΝΘΡΩΠΕ ΒΟΗΘΕΙΑ
Το τρεμάμενο χέρι σου
φως ρίχνει
στη σοφία της ηλικίας σου
όταν αυτή καταστρέφεται .
Τρέξε .
Παλιοπούστη .
Τρέξε .
Τρέξε .
Τρέξε .
... Κι αν ;
ΟΛΑ ΓΥΡΙΖΟΥΝ
Ζητωκραυγάζουν τα ζοηρά ροδοπέταλα
πάνω στο βωμό μιάς δαφνόφυλλης ημέρας
Ζαρκάδια ιδρωμέτωπα
στην πηγή υποκλίνονται
δροσιά να γευθούν .
Νιώθεις την αυγή
μικρό κουτό κεφαλάκι ;
Ροδίζει η νύχτα τις προσδοκίες σου
μα το διάφανο των άστρων μάζωξε .
Μικρό κουτό κεφαλάκι .
Κι όσοι Ποιητές
μυνήματα σου στείλουν
μην τους αγνοήσεις .
Συνήθισε να ζεις
με ψίχουλα πλατύφτερου αέρα .
Αδέρφια κάνε τα σύννεφα που αχνίζουν .
Μικρό κουτό κεφαλάκι .
Περάσαν πόσα χρόνια ;
Κι όμως ...
Οι φυλακές μπροστά στις λέξεις σωριάζονται .
Κι όμως ...
Ολα γυρίζουν .
Περάσαν τόσα χρόνια ;
ΤΡΕΞΕ ΑΝΘΡΩΠΕ ΒΟΗΘΕΙΑ
Τέλειωσες τον διάλογο
υπογράφοντας το υστερόγραφο
με τη μουγκαμάρα σου ,
φτύνοντας τη λάσπη
στην οποία ανήκεις
με ψεύτικα απατηλά ονόματα . Καταγώγια .
ΤΡΕΞΕ ΑΝΘΡΩΠΕ ΒΟΗΘΕΙΑ
Κανείς δε φαντάστηκε ένα λευκό δωμάτιο
πλημμυρισμένο με Φως .
Ούτε ο ίδιος ο Θεός .
Ολα γυρίζουν .
Σα βροχή
Πυκνή βροχή
Τα μάρμαρα τα αρχαία γλύφει .
Κι η γεύση ίδια παραμένει
Γεύση σκουριάς
Ζευγαρωμένη με τα χρόνια .
ΟΛΑ ΓΥΡΙΖΟΥΝ
Κοίτα ξανά μικρό κουτό κεφαλάκι
Κοίτα
Κοίτα ξανά .
Οι ψαχουλευτές αισθήσεις
των μεγάλων αποφάσεων
φυσομανούν
πισωδρομούν
ξεφεύγουν
και την πόρτα σου χτυπούν .
Σε λίγο ο Βασιλιάς
και
ο Θεός
σιωπηλός θα καθήσει δίπλα σου
προσφέροντας ένα παραμύθι
και ένα σπαθί
στην καρδιά σου .
Μικρό κουτό κεφαλάκι
Θα μιλήσεις ;
Με τι λόγια ;
Ολα γυρίζουν .
Φύγε .
Οχι από εκεί
Είναι γκρεμός .
Είναι .
Δίπλα στον ερειπωμένο τρόμο
βόγκος υπάρχει .
ΤΡΕΞΕ ΑΝΘΡΩΠΕ ΒΟΗΘΕΙΑ
Κι όλοι οι βράχοι
τις ολοπόρφυρες κραυγές σου
θ'αντιλαλήσουν
σαν απάντηση στη σιωπή
των δαχτυλοφάνταστων ίσκιων .
Στην άκρη του ονείρου
την ασπίδα της ζωής πετώντας
- άδικος κόπος -
το αντρίχιασμα μιάς καινούργιας νόησης
κουβαλάς .
ΤΡΕΞΕ ΑΝΘΡΩΠΕ ΒΟΗΘΕΙΑ