Σάββατο 28 Απριλίου 2012

ΨΥΧΗΣ ΛΗΣΤΕΙΑ


Aπόσπασμα από το Θεατρικό έργο " ΨΥΧΗΣ  ΛΗΣΤΕΙΑ " που είχα παρουσιάσει πριν 17 χρόνια στο "ΚΑΦΕΘΕΑΤΡΟ" της οδού Κορδιγκτώνος στην Αθήνα .



ΑΧΧΙΛΕΑΣ  : ( Σοβαρός ) Θα σου αφηγηθώ ένα όνειρο . Νύχτα . Ταραχή και έκφραση .     Θά-                         λασσα . Βαρβαρότητα και γόνιμη κίνηση .

ΠΑΤΡΟΚΛΟΣ : Ξέρω .

ΑΧΧΙΛΕΑΣ  : Τι ;

ΠΑΤΡΟΚΛΟΣ : Θα μου πεις γιά τη νύχτα που καταπίνει το αίμα μας .

ΑΧΧΙΛΕΑΣ  : Θα σου πω γιά την άβυσσο .

ΠΑΤΡΟΚΛΟΣ : Θα μου πεις γιά το χαμό .

ΑΧΧΙΛΕΑΣ  : Θα σου πω γιά το δυστύχημα των ήχων πάνω στον ωκεανό .

ΠΑΤΡΟΚΛΟΣ : Θα μου πεις γιά τη μυρουδιά των κυμάτων .

ΑΧΧΙΛΕΑΣ  : Θα σου πω γιά τον κόσμο που χλωμιάζει .

ΠΑΤΡΟΚΛΟΣ : Θα μου πεις γιά το δράμα των άστρων .

ΑΧΧΙΛΕΑΣ  : Θα σου πω γιά την αιχμαλωσία της σιωπής .

ΠΑΤΡΟΚΛΟΣ : Θα μου πεις γιά τον πλούτο των αριθμών .

ΑΧΧΙΛΕΑΣ  : Θα σου πω γιά το λαχάνιασμα της έμπνευσης .

ΠΑΤΡΟΚΛΟΣ : Θα μου πεις γιά το σύμπαν της αποθέωσης .

ΑΧΧΙΛΕΑΣ  : Θα σου πω γιά την προδότρα ημέρα .

ΠΑΤΡΟΚΛΟΣ : Θα μου πεις γιά το σκιάχτρο του αύριο .

ΑΧΧΙΛΕΑΣ  : Θα σου πω γιά την φαντασία .

ΠΑΤΡΟΚΛΟΣ : Θα μου πεις πως δεν υπάρχει αποτυχία στης ψυχής την τέχνη .

ΑΧΧΙΛΕΑΣ  : Θα σου πω ... ( Σηκώνεται και κάνει μερικά νευρικά βήματα )

ΠΑΤΡΟΚΛΟΣ : Δε μου είπες όμως , τι όνειρο είδες ;

ΑΧΧΙΛΕΑΣ  : ( τινάζεται . Ηρεμα ) Ενα πλοίο . Λίκνισμα και λίκνο σε άχρωμο ωκεανό . Κύ-
            ματα - κρύσταλα θεριά το συνόδευαν . Ενα πλοίο μαριονέτα .  ( Σιγανεύει τη
            φωνή του ) Μαριονέτα . Μ'ακούς ; Μαριονέτα . ( Η φωνή του δυναμώνει ) Δεμέ-
            νο με σχοινιά ήταν και κάποιος τα κινούσε από ψηλά .  Κυβερνήτης αόρατος .
            Φορτωμένο ήταν . Οχι με ανθρώπους , δεν υπήρχε κανένας . Μονάχα το φορτίο .
            Εκατομμύρια , δισεκατομμύρια , άπειρα μικροσκοπικά κουτάκια ξεχείλιζαν τ'α-
            μπάρια , γέμιζαν το νεκρό πιλοτήριο , τις κουκέτες , τους διαδρόμους ,  τις
            σκάλες , το μηχανοστάσιο , το κατάστρωμα , την κουπαστή και πάλλονταν μ'ένα
            ρίγος μονότονο . Βόμβιζαν , σιγότρεμαν , έφεγγαν .




ΠΑΤΡΟΚΛΟΣ : ( Χαμηλώνοντας το κεφάλι ψιθυρίζει ) Φωτεινοί κύβοι που τρεμολάμπουν .  ΨΥ-
            ΧΕΣ ! ΨΥΧΕΣ !!!

ΑΧΧΙΛΕΑΣ  : ( Αρπάζει απ' το γιακά τον Πάτροκλο και τον τραντάζει ) Τα σχοινιά κόπηκαν ,
            η πλεύση διακόπηκε .

ΠΑΤΡΟΚΛΟΣ : ( Ανασηκώνοντας το κεφάλι ) Και το πλοίο ;

ΑΧΧΙΛΕΑΣ  : ( Συντετριμμένος ) ... Το πλοίο . ( Παύση . Αναστενάζοντας ) Το είδα να βυ-
            ζεται .

ΠΑΤΡΟΚΛΟΣ : ( Απεγνωσμένα ) Τα κουτιά ; Τι απέγιναν τα κουτιά ;

ΑΧΧΙΛΕΑΣ  : ( Με φωνή ουδέτερη , υποταγμένη ) Μερικά κατακάθησαν στον πυθμένα να λάμπουν                παντοτινά , άλλα αιωρούνται και τα υπόλοιπα επιπλέουν στην επιφάνεια .

ΠΑΤΡΟΚΛΟΣ : Φωτεινά κουτιά . ΨΥΧΕΣ ! ( Παύση ) Αλλες ολοκλήρωσαν τον κύκλο τους  και βυ-
            θίστηκαν στην ηρεμία , άλλες πασχίζουν τώρα και άλλες επιπλέουν στην επιφά-
            νεια της ζωής γιά να αφυπνιστούν κάποτε .

ΑΧΧΙΛΕΑΣ  : Το σκάφος καταποντίστηκε προσφέροντας δώρα στη θάλασσα . Το ξημέρωμα το βρή-
            κε βαθιά στον υγρό τάφο θαμπωμένο από κατάρες . Μελαγχολικό , υπνωτισμένο ,
            σκιερό , ανεύρετο θρύλο , με το Θεό Ποσειδώνα να το αγκαλιάζει . ( Παύση )
            Τουλάχιστον είδα κάποιο Θεό .







ΠΑΤΡΟΚΛΟΣ : Προφητικό το όνειρο .
 
ΑΧΧΙΛΕΑΣ  : Μαγεμένο το καράβι . Ολάκερος ο κόσμος μας .

ΠΑΤΡΟΚΛΟΣ : Η θάλασσα που το κατάπιε είναι σα την αιωνιότητα . Δημιουργία και καταστρο-
            φή , ζωή και θάνατος , ύλη και πνεύμα .








ΑΧΧΙΛΕΑΣ  : Το καράβι πλέει στην απεραντοσύνη μετάγοντας ψυχές .

ΠΑΤΡΟΚΛΟΣ : Το καράβι διαβρώνεται , καταστρέφεται . Η θάλασσα ανανεώνεται , ανακυκλώνε-
            ται , υπήρχε και θα υπάρχει .

ΑΧΧΙΛΕΑΣ  : ( Γοητευμένος και ανυπόμονος ) Πόσα , καράβια είναι δυνατον να υπάρχουν ;

ΠΑΤΡΟΚΛΟΣ : Πολλά .   ...Αμέτρητα , άπειρα .

ΑΧΧΙΛΕΑΣ  : Και θάλασσες ;

ΠΑΤΡΟΚΛΟΣ : Η θάλασσα είναι πάντα μία και μοναδική .

ΑΧΧΙΛΕΑΣ  : Πότε δημιουργήθηκε ; Από ποιόν και γιατί ;

ΠΑΤΡΟΚΛΟΣ : Θα γευθείς την απάντηση όταν το φωτεινό κουτάκι σου αραξοβολήσει γιά πάντα .



Αφιερωμένο στη Ντίνα που με πίστεψε και μου επέτρεψε να ανεβάσω το θεατρικό έργο μου .

Πέμπτη 26 Απριλίου 2012

Dirty Fuse 4 May "The Tribe Bar"



Dirty Fuse : Η μπάντα από την Αθήνα με τις καταιγιστικές Live εμφανίσεις,
πιστή σε όλους εκείνους που έκαναν ανάρπαστο το 7" βινύλιο «Lost
Riders», κυκλοφορεί το ομότιτλο παρθενικό της άλμπουμ στην Green
Cookie Records. 12 θανατηφόρα instro κομμάτια ... to surf for !!!
Σας προσκαλούν σ`ένα μεταμεσονύκτιο πάρτυ στο γνωστό Rock`n`Roll Garage Surf μέρος "The Tribe bar" Ορφέως 48 Γκάζι.
Στα πλατώ ο Titto Mongrel !!!

Οι Dirty Fuse σχηματίστηκαν το 2008 από τον κιθαρίστα Duda Victor και τον ντράμερ Χρήστο Κόγιο, με σκοπό να εξερευνήσουν τον μανιασμένο κόσμο της Surf Rock. Με σημερινή σύνθεσή τους: Duda (κιθάρα), Κώστα (κιθάρα), Μανώλη (σαξόφωνο), Γιάννη (μπάσο) και Χρήστο (τύμπανα), η μουσική τους είναι βασισμένη στην old school surf μουσική των 60's, αποδιδόμενη με την ενέργεια του garage και του punk rock. Οι Dirty Fuse εξελίσσουν αυτούς τους ήχους με τον δικό τους μοναδικό τρόπο και φέρνουν το instrumental surf rock στη σύγχρονη μουσική πραγματικότητα.

Έχοντας πίσω τους το 7" βινύλιο "Lost Riders", κυκλοφόρησαν πρόσφατα το ομώνυμο full length album "Dirty Fuse" με την Green Cookie Records ενώ σερφάρουν ανελλειπώς στις μουσικές σκηνές της Αθήνας!

Τετάρτη 25 Απριλίου 2012

love-cats.



Jimmy Cliff & Tim Armstrong perform One More, Live from Coachella, April 13, 2012.

αλλη μια αφιερωση στο γατακι που γυρισε τελικα πισω..
οι ευχες πιασανε τοπο..
ωρα για παιχνιδι, φαγακι κτλ.
τα λεμε..

Παρασκευή 20 Απριλίου 2012

21 απριλιου..η χουντα δεν τελειωσε το'73..








χρονια πολλα στους 300 της βουλης.
παρακαλεισθε αντι για καταθεση στεφανου
οποια βοηθεια, στο ταμειο του φιλοναζιστικου
 λαικου συνδεσμου ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ.
 ΜΕ ΤΙΜΗ
 Μ.Μ.Ε.
ΕΛΛΑΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ(?)
ΤΑΡΑΤΑΤΖΟΥΜ..

Σάββατο 14 Απριλίου 2012

hell-cat.



για το γατακι που εχασα(εφυγε)απο το ουζερι που δουλευω.
ελπιζω να σε ξαναδω μικρουλα..
περναγαμε ωραια,γυρνα πισω.
..............
μου λειπεις...

Τιποτα δεν ειναι δεδομενο.
για ολα πρεπει να παλευεις
και να δειχνεις τα αισθηματα σου.
πρεπει να χαιρομαστε οσο εχουμε διπλα μας
αυτους που νας κανουν χαρουμενους.
ενα μεγαλο μαθημα ακομα που πηρα απο ενα τοσο δα ζωακι..

Τετάρτη 11 Απριλίου 2012

ξυπνας το ζωο μεσα μου.

αλογο ''γλενταει'' γουρουνι. kinky sex!!! το ενστικτο των ζωων ειναι αλανθαστο..


οι μπατσοι φορανε και κορδονι,
μπατσοι γουρουνια δολοφονοι!!

kathimerini.gr

Τρόικα και πάλι τρόικα!

Του Χαριδημου Κ. Τσουκα*

Λένε πολλοί, ακόμη και οι πολιτικοί της φαυλότητας, ότι η χώρα χρειάζεται «επανεκκίνηση». Ακούγεται ευρηματικό. Μακάρι να ήταν όμως τόσο απλό! Ακόμα κι αν παρακάμψουμε την υποκρισία, το λεξιλόγιο αυτό είναι πολύ μηχανιστικό για να είναι διαφωτιστικό. Η χώρα δεν είναι προσωπικός υπολογιστής για να κάνουμε restart ή reboot. Δεν θα βάλουμε μπρος μια μηχανή που παρουσίασε προβλήματα, τα διορθώσαμε και κάνουμε επανεκκίνηση. Οι ιστορικοί εθισμοί μιας κοινωνίας κι ενός πολιτικού συστήματος δεν ξεπερνιούνται τόσο μηχανιστικά – τείνουν, συχνά ανεπίγνωστα, να αναπαράγονται.

Θέλετε αποδείξεις; Κοιτάξτε γύρω σας! Πάνω από εκατό τροπολογίες υπέβαλαν πρόσφατα πολλοί βουλευτές μας, σχεδόν όλες σε άσχετα νομοσχέδια, οι περισσότερες από τις οποίες αφορούν την εξυπηρέτηση επιμέρους οργανωμένων συμφερόντων. Η Ελλάδα μπορεί να ψυχορραγεί, αλλά οι πολιτικοί δεν αποβάλλουν τις συνήθειές τους – κάνουν τα πάντα για τους «πελάτες» τους. Η «επανεκκίνηση», βλέπετε, δεν αλλάζει απαραίτητα το σύστημα, επιβεβαιώνει τη λειτουργία του!

Η σκανδαλώδης χρηματοδότηση των κομμάτων συνεχίζεται, ακόμη κι όταν δεν υπάρχουν χρήματα! Τα κρατικοποιημένα κόμματα του κ. Ευάγγελου Βενιζέλου και του κ. Αντώνη Σαμαρά νομοθετούν ό,τι τα συμφέρει. Πρακτικώς είναι χρεοκοπημένα, δεν πληρώνουν τους υπαλλήλους τους, σπατάλησαν την κρατική χρηματοδότηση και, έχοντας ξεμείνει από χρήματα, τι κάνουν; Ελέγχοντας τη Βουλή, νομοθετούν την κρατική χρηματοδότησή τους! Προσπαθούν να ξεφύγουν από την πίεση των δανειστών τους (των κρατικών τραπεζών!), νομοθετώντας ξεδιάντροπα υπέρ των συμφερόντων τους. Κάνουν, δηλαδή, αυτό που έκαναν πάντα!

Ο υπουργός Παιδείας Γ. Μπαμπινιώτης αναστέλλει την εφαρμογή της κρισιμότερης διάταξης του νόμου Διαμαντοπούλου για τα πανεπιστήμια – τη σύνδεση της χρηματοδότησης με την εκλογή των Συμβουλίων Διοίκησης. Τα οργανωμένα συμφέροντα, υπό την ιδιοτελή καθοδήγηση λιλιπούτειων δήθεν πρυτάνεων, επιχαίρουν. Φυσικά, όσοι παρακολουθούμε τον δημόσιο βίο του κ. Μπαμπινιώτη ουδόλως εκπλησσόμεθα. Οι άνθρωποι του «συστήματος» υπάρχουν για να το προστατεύουν, όχι να το αλλάζουν. Δεν είναι ο ίδιος άνθρωπος που πολέμησε λυσσαλέα τον νόμο Γιαννάκου;

Ολοι παίζουν τον ιστορικό ρόλο που έμαθαν να παίζουν: τα οργανωμένα συμφέροντα να ανθίστανται, συχνά βίαια και αντιδημοκρατικά, στην αλλαγή, οι δε υποτίθεται διαχειριστές της αλλαγής, τύπου Μπαμπινιώτη, να ενδίδουν στις πιέσεις τους. Η ενδοτικότητα ενθαρρύνει φυσικά τις αντιδραστικές δυνάμεις και ακυρώνει τις μεταρρυθμίσεις. Αλλά αυτό ποσώς ενδιαφέρει τους Μπαμπινιώτηδες! Δεν θα είναι για πάντα υπουργοί! Εχοντας συλλέξει ακόμα έναν τίτλο, θα βάλουν πλώρη για μια θέση σε κάποιο επόμενο Ιδρυμα Ελληνικού Πολιτισμού.

Οσοι θέλουν να δουν την Ελλάδα να μετασχηματίζεται σε μια σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα, είναι προτιμότερο να μη μιλάνε για «επανεκκίνηση». Αυτό το λεξιλόγιο μόνο μιντιακές ανάγκες εξυπηρετεί, αποπροσανατολίζει. Υιοθετεί, με μηχανιστικό τρόπο, τη γλώσσα της αλλαγής για να μην αλλάξει τίποτα! Πολιτικάντηδες, διανοούμενοι του «συστήματος» και οργανωμένα συμφέροντα μετέχουν σε μια φαύλη συμπαιγνία δήθεν μεταρρυθμίσεων, ακριβώς για να αποτρέψουν τις μεταρρυθμίσεις!

Εκεί που υπόκεινται στον διεθνή οικονομικό έλεγχο των δανειστών μας, τα περιθώρια του πολιτικού συστήματος είναι περιορισμένα. Οι ελεγκτές της τρόικας είναι το μόνο όργανο στο οποίο οι πολιτικάντηδες υποχρεούνται να λογοδοτούν. Αφού προσάρμοσαν τη δημοκρατία στα πελατειακά-κομματοκρατικά κριτήριά τους, δεν νιώθουν την υποχρέωση να λογοδοτήσουν στο Κοινοβούλιο, ούτε αισθάνονται το Σύνταγμα και τις άγραφες αξίες που διέπουν τον δημόσιο βίο σε μια δημοκρατία ως αμετακίνητα σημεία αναφοράς. Το κύριο σημείο αναφοράς που γνωρίζουν είναι το ίδιον (κομματικό, συντεχνιακό, προσωπικό) συμφέρον. Μόνο η τρόικα τους καθιστά υπόλογους για τις επιδόσεις τους.

Οι «εξωτερικοί περιορισμοί» των διεθνών δανειακών συμβάσεων πιέζουν για ριζικές αλλαγές. Οπου αυτοί οι περιορισμοί ατονούν ή απουσιάζουν, η φυσική τάση του «συστήματος» είναι η αδράνεια – η διαιώνιση των ιστορικών εθισμών της φαυλότητας. Ρουσφέτια, εξυπηρέτηση επιμέρους συμφερόντων, αυτοεξυπηρετική χρήση του νόμου, ενδοτικότητα στην ανομία χάριν της επίπλαστης συστημικής «ηρεμίας».

Συμπέρασμα: Οσοι λαχταρούμε η Ελλάδα να γίνει μια κανονική ευρωπαϊκή χώρα πρέπει να έχουμε το κουράγιο να προεκτείνουμε τον συλλογισμό μας στα άκρα: αν αφεθεί στις εγχώριες δυνάμεις και μόνον, η χώρα δεν θα αλλάξει ουσιωδώς. Η ιστορικά εμπεδωμένη θεσμική φαυλότητα θα τείνει να επικρατήσει. Η χώρα θα αλλάξει, στο μέτρο που η επιτήρηση των δανειστών μας είναι εκτεταμένη και αποτελεσματική. Δεν μας τιμά, φυσικά, κάτι τέτοιο, αλλά αν μας ενδιέφερε στ’ αλήθεια, όχι προσχηματικά, η αξιοπρέπεια, θα είχαμε κάνει διαφορετικές επιλογές. Οχι «επανεκκίνηση» λοιπόν, επιτήρηση! Τρόικα, περισσότερη τρόικα!

*Ο κ. Χ. Κ. Τσούκας (htsoukas@gmail. com) είναι καθηγητής στα Πανεπιστήμια Κύπρου και Warwick.




Δημοσίευση : 10-04-12

Τρίτη 10 Απριλίου 2012

Πέμπτη 5 Απριλίου 2012

We are with you in our hearts and in our minds





As the Polish workers fight to make their stand
And behind them every honest working man
In unity there’s each other and your friend becomes your brother
And in the tyrant’s heart will be a lesson learned
Give them hope, give them strength, give them life
Like a candle burning in the black of night
We are with you in our hearts and in our minds
And we’ll pray for our nation through it’s darkest times
I know that your hearts are made of the firmer kind
And a riot stick won’t kill your peace of mind
You can fight with all the spirit that you possess
Because your fight is a struggle at it’s best
Give them hope, give them strength, give them life
Like a candle burning in the black of night
We are with you in our hearts and in our minds
And we’ll pray for our nation through it’s darkest times
The tyrant has no smile on his face
He knows that in his mind he’s a disgrace .
The religion of union will take his breath away
Our turn will come and we will have our say
Give them hope, give them strength, give them life
Like a candle burning in the black of night
We are with you in our hearts and in our minds
And we’ll pray for our nation through it’s darkest times
As the Polish workers fight to make their stand
And behind them every honest working man
Join hands with your brother and then you can help each other
Watch the tyrants burn in the fire that they have built
Give them hope, give them strength, give them life
Like a candle burning in the black of night
We are with you in our hearts and in our minds
And we’ll pray for our nation through it’s darkest times
Give them hope, give them strength, give them life
Like a candle burning in the black of night
We are with you in our hearts and in our minds
And we’ll pray for our nation through it’s darkest times

αφιερωμενο στον 77χρ. συνταξιουχο,
που ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΕ στην πλατεια συνταγματος.
ηθικοι αυτουργοι υπαρχουν!
ελπιζω να εχουν αναλογο τελος.
τι αλλο πρεπει να γινει για να ξυπνησει αυτος
ο λαος..
ολοι στους δρομους!!!



Τρίτη 3 Απριλίου 2012

ξυλα πετρες blogspot

Ρήξη και Ανατροπή


«Παιδί» του Συντάγματος, το εφημεριδάκι τούτο βγαίνει από μια ομάδα ανθρώπων που συναντηθήκαμε στο Σύνταγμα και τις λαϊκές συνελεύσεις. Χωρίς εγωισμούς και αλαζονείες, γράφουμε άρθρα (τα δικά μου είναι τα καλύτερα), σχολιάζουμε και παραθέτουμε ο καθένας την άποψή του (η δικιά μου είναι η πιο σωστή).


Και επειδή το εφημεριδάκι διατίθεται δωρεάν (σε συνελεύσεις, βιβλιοπωλεία και στέκια), κάνουμε και ένα παρτάκι για την οικονομική ημών ενίσχυση. Καλοδεχούμενοι όλοι, να ΄ρθείτε να σας σερβίρω!

«Μην περιμένετε ότι πίσω από αυτό το έντυπο θα βρείτε μια συγκροτημένη πολιτική ομάδα που προσπαθεί να καταγραφεί και να καταγράψει τις αλήθειες της. Μετά από 5 μήνες στο Σύνταγμα έχουμε καταλάβει ότι οι αλήθειες είναι πολλές και διαφορετικές για τον καθένα μας. Απλά θέλουμε να αποδείξουμε ότι παρά τις όποιες διαφορετικές μας αλήθειες, μπορούμε να συνεχίσουμε να κάνουμε πράγματα όλοι μαζί. Γιατί όλοι μας έχουμε καταλάβει ότι η αλήθεια μας δεν έχει καμία αξία αν δεν σπάει τον φόβο της συμμετοχής.»

απ΄ το εντιτόριαλ του πρώτου φύλλου